Rozdział 1

- Naprawdę was nie rozumiem – mruknął Harry, podając piłkę Liamowi stojącemu po drugiej stronie siatki.  – Jest środa! Do studia wracamy dopiero za pięć dni, dlaczego już dziś musimy wyjeżdżać z LA?

- Stary, rozmawialiśmy już o tym – jęknął Liam i w ostatniej chwili odbił lecącą w jego stronę piłkę.

Cała piątka spędzała ostatnie dni urlopu na plaży w Malibu, jednak zasłużone wakacje każdy z nich wyobrażał sobie nieco inaczej. Bez autografów. Bez zdjęć. Bez paparazzi…  

- Przesadzacie.

- Wczoraj ledwo udało nam się wyjść z klubu. Niall wrócił do hotelu z podartą koszulką, a Louisowi fanki zwinęły buta…

- Po prostu trafiliśmy na złe miejsce! Teraz jest spokojnie, prawda Zayn? Zayn?

- Hm? – mruknął chłopak

- Harry, nie marudź tylko graj – powiedział Louis i rzucił w jego stronę piłkę, która przeleciała nad głową chłopaka i trafiła prosto w dziewczynę leżącą z dwiema koleżankami na niebieskim kocyku niedaleko ich. Brunetka posłała w ich stronę wkurzone spojrzenie.

- Brawo – warknął Zayn i pobiegł w jej kierunku. Przy okazji zauważył, że jest całkiem ładna. Proste jasno brązowe włosy sięgały jej do połowy pleców, długie rzęsy otaczały czekoladowe oczy i te usta… Miał słabość do brunetek.

- Przepraszam. Nic ci nie jest?

- Jeszcze żyję – mruknęła i rzuciła w jego stronę piłkę.

- Dzięki. Jestem Zayn – uśmiechnął się i podał jej rękę. Odwzajemniła uśmiech.

- Kassidy. A to Chelsea i Hope.

Dopiero teraz zwrócił uwagę na dziewczyny siedzące obok niej. Chelsea była wysoką brunetką o nieprzeniknionym wyrazie twarzy, która poruszała się z taką gracją, że nie dało się oderwać od niej wzroku. Hope – niską, uroczą blondynką, która teraz uśmiechała się do niego promiennie.

Odrobinę zdziwiła go ich reakcja na jego widok, a raczej jej brak. Od dłuższego czasu większość dziewczyn witała go krzykami i mdleniem. One były inne. Sprawiały wrażenie jakby naprawdę dopiero teraz dowiedziały się jak ma na imię. Podobało mu się to.

- Hm, więc… jesteście tu na wakacjach?

- Tak, mieszkamy w Londynie – odparła Hope słodkim  głosem.

- My tak samo – powiedział i ruchem głowy wskazał resztę chłopców stojących na boisku. W tym samym momencie Liam zaczął go wołać. Odwrócił się i zobaczył, że wszyscy z niepokojem patrzą w stronę parkingu przy plaży. Paparazzi.

- Cholera – mruknął. – Chyba muszę już iść. Miło było was poznać  - pożegnał się i szybkim krokiem ruszył w stronę przyjaciół.

- Jak oni nas znajdują? – jęknął Niall.

- To najpopularniejsza plaża w USA, serio uważasz że mieli z tym aż tak duży problem? – rzucił Louis, chwycił piłkę i swój plecak i nie oglądając się na resztę zaczął iść w kierunku wyjścia z plaży. Zayn odwrócił się i spojrzał na trójkę dziewczyn za jego plecami. Kassidy nie spuszczała z niego wzroku. Westchnął i poszedł w ślady Louisa.

Niestety było już za późno. Paparazzi zaczęli biec w ich kierunku. Szybko wokół nich zrobił się tłum ludzi, którzy krzyczeli, prosili o autograf, przysuwali się do nich i w biegu, bez pytania robili zdjęcia. Louis, wciąż opanowany, nie przestawał przedzierać się przez rosnący tłum do samochodu, za nim Harry jak zwykle starał się podpisać chociaż kilka skrawków papieru wystawianych w jego stronę i uśmiechać do każdego robionego mu zdjęcia. Liam przysunął się do Nialla najbliżej jak mógł, żeby w razie czego go ochronić. Wiedział, że chłopak źle znosił takie sytuacje. Zayn założył bluzę i narzucił na głowę kaptur. Dzień w dzień to samo. Czuli, że przez takie momenty pogarsza się ich kontakt z prawdziwymi fanami. Już dawno postanowili, że to się zmieni. Że porozmawiają z managerami, aby przestali traktować ich jak maszyny do robienia pieniędzy. Aby ze sklepów zniknęły zeszyty, bransoletki i koszulki z One Direction. Aby skupili się na muzyce i zaczęli tworzyć bardziej osobiste piosenki. Nikt nie chciał ich słuchać.

Gdy Louis w końcu dotarł do srebrnego volvo, wokół nich skupiła się już połowa plaży. Wepchnął się za kierownicę, a Zayn usiadł obok niego. Reszta wcisnęła się na tylne siedzenia i ruszyli z piskiem opon, prawie potrącając dwójkę mężczyzn z aparatami. Nim na dobre zostawili za sobą wydzierający się tłum, Zayn ostatni raz spojrzał na niebieski kocyk na plaży. Na twarzy Kassidy malowało się przerażenie.

***

No i to jest właśnie pierwszy rozdział mojego nowego fanfiction "FAITH".

Napisałam go od nowa, wcześniej była opublikowana inna wersja, ale teraz nie będę już nic zmieniać :)

Jeśli chcesz być informana/y o nowych rozdziałach napisz do mnie w komentarzu lub na twitterze - @quesky .

A następne rozdziały będą już dłuższe :)

Lots of love x